Γιατί είναι σημαντικό να γίνεται προληπτικός έλεγχος της όρασης στα παιδιά;

Η οφθαλμολογική εκτίμηση στα παιδία αποσκοπεί ουσιαστικά στο να διασφαλιστεί ότι η όραση αναπτύσσεται φυσιολογικά. Ένα νεογέννητο μωρό έχει φτωχά ανεπτυγμένη όραση αλλά τα οπτικά ερεθίσματα που καταλήγουν στο εσωτερικό των ματιών οδηγούν σταδιακά στην ανάπτυξη της πλήρους όρασης. Η διαδικασία αυτή ολοκληρώνεται μέχρι την ηλικία περίπου των 8 ετών.

Σε ποια ηλικία είναι σωστό να γίνεται ο πρώτος έλεγχος στον οφθαλμίατρο;

Σε ηλικία μικρότερη των 4 ετών είναι καλό τα παιδιά να εξετάζονται από οφθαλμίατρο όταν οι γονείς παρατηρήσουν κάτι που τους ανησυχεί. Όταν για παράδειγμα το παιδί δείχνει να δυσκολεύεται να διακρίνει λεπτομέρειες σε απόσταση ή όταν το παιδί διαμαρτύρεται για την όρασή του. Επίσης αν οι γονείς παρατηρήσουν κάποιον στραβισμό. Παιδιά με οικογενειακό ιστορικό υψηλού βαθμού μυωπίας, αστιγματισμού ή υπερμετρωπίας είναι καλό επίσης να εξετάζονται λίγο νωρίτερα.

Στην ηλικία των 4 με 5 ετών είναι απαραίτητος ο οφθαλμολογικός έλεγχος. Σε πολλές χώρες του εξωτερικού αυτός ο έλεγχος γίνεται με πρωτοβουλία του κράτους. Στην ηλικία αυτή τα περισσότερα παιδιά μπορούν να ανταπεξέρθουν στις απαιτήσεις ενός σωστού οφθαλμολογικού ελέγχου. Ο έλεγχος αυτός πολλές φορές περιλαμβάνει την εξέταση του παιδιού έπειτα από χορήγηση οφθαλμικών σταγόνων που διευρύνουν την κόρη του οφθαλμού.

Τα παιδιά που έχουν περάσει τον πρώτο οφθαλμικό έλεγχο χωρίς παθολογικά ευρήματα θα πρέπει στη συνέχεια να εξεταστούν στην ηλικία περίπου των 6 ετών και μετέπειτα θα ήταν καλό να γίνεται έλεγχος κάθε έτος.

Οι σημαντικότερες εξετάσεις είναι αυτές που γίνονται πριν την ηλικία των 8 ετών γιατί μέχρι τότε αναπτύσσεται η όραση του ματιού. Μετά οι έλεγχοι αποσκοπούν στη διάγνωση διαθλαστικών ανωμαλιών που ίσως δυσκολεύουν τα παιδιά στο σχολείο.

Για ποιο λόγο μπορεί ένα παιδάκι 4 ετών να μη βλέπει καλά;

Η οφθαλμολογική εξέταση στην ηλικία αυτή γίνεται για να εξεταστεί η ανατομία του ματιού, να ανακαλύψουμε πιθανές διαθλαστικές ανωμαλίες (μυωπία, υπερμετρωπία, αστιγματισμό) αλλά και περιπτώσεις στραβισμού. Όλα τα παραπάνω μπορούν να παρεμποδίσουν τη φυσιολογική ανάπτυξη της όρασης του παιδιού.

Τι μπορούμε να κάνουμε για να συνεχίσει η όραση να αναπτύσσεται φυσιολογικά στις περιπτώσεις που ανακαλύπτουμε ότι η ανάπτυξή της υπολείπεται;

Αυτό εξαρτάται από το υποκείμενο αίτιο. Οι διαθλαστικές ανωμαλίες αντιμετωπίζονται αρχικά με τη χορήγηση γυαλιών. Σε άλλες περιπτώσεις και όταν παρατηρούμε ότι ένα από τα μάτια υπολείπεται στην ανάπτυξη προχωράμε στην κάλυψη του υγιούς ματιού για κάποιες ώρες την ημέρα για να δώσουμε τη δυνατότητα στο πιο αδύναμο μάτι να δεχτεί ερεθίσματα χωρίς βοήθεια από το άλλο μάτι και να «δυναμώσει».

Σε όλες τις περιπτώσεις απαιτείται η σωστή ενημέρωση των γονιών ώστε το παιδί να είναι θετικό στο να ακολουθήσει τις ιατρικές οδηγίες.

Για περισσότερες πληροφορίες επικοινωνήστε μαζί μας.